ارزیابی عوامل مؤثر در ایمنی فضاهای تفریحی برای کودکان (مطالعه موردی: محله نیاوران تهران)

امروزه با رشد شهرنشینی و تحول الگوهای سکونتی شهروندان، کیفیت حضور کودکان در عرصه‌های عمومی و فضاهای تفریحی و تعاملات اجتماعی با گروه‌های هم سن و سال به دلیل کمبود ایمنی این فضاها و افزایش ضریب آسیب‌پذیری در این فضاها تحت تأثیر قرار گرفته و باعث حبس کودکان شهری در محیط خانه شده است و کودک فرصت کمی برای کشف خود و تجربه‌ی محیطی در طبیعت دارد. هدف از این تحقیق ارزیابی عوامل مؤثر در ایمنی فضاهای تفریحی  برای کودکان می‌باشد. محدوده مورد مطالعه این تحقیق محله نیاوران و پارک نیاوران است. جامعه آماری این تحقیق ساکنین محله نیاوران می‌باشد که تعداد 9591  نفر را تحت پوشش قرار می‌دهد. محاسبات نمونه آماری این تحقیق با استفاده از انحراف معیار و از طریق یکی از روش‌های نمونه‌گیری، به تعداد 95 نفر(حدود یک درصد از کل جامعه آماری) با توزیع پرسشنامه بین پاسخگویان انجام شد. جهت رسیدن به اهداف تحقیق سه سؤال که عبارت بودند از: میزان تأثیر نوع طراحی فضاهای بازی، نوع تجهیزات فضاهای بازی و ویژگی‌های محیطی فضاهای بازی بر ایمنی کودکان تا چه حد می‌باشد؟ طراحی شد و متغیرهای هریک در قالب سوالات با طیف لیکرت در پرسشنامه آورده شد. نتایج نشان داد که نوع طراحی فضاهای بازی در ایمنی کودکان نقش زیادی دارد. در این زمینه متغیرهای زوایای پنهان و ناامن، تمایز زمین بازی، نحوه تجهیز زمین بازی،  نورپردازی، سطح زمین بازی تأثیر بیشتری دارند. همچنین نوع تجهیزات فضاهای بازی و ایمنی وسایل بازی نقش زیادی در ایمنی کودکان دارد. همچنین  ویژگی‌های محیطی فضاهای بازی تاحدودی در ایمنی کودکان نقش دارند. در این خصوص نیزاعتماد به فضاهای بازی، افزایش دید، کاربری‌های فعال حاشیه نقش بیشتری دارند.